Endometriose = overleven!
In mijn pubertijd had ik last van extreem pijnlijke maandstonden. Bij het raadplegen van de dokter kwamen we tot besluit dat het wel zou minderen met het innemen van de pil. De pijn bleef heftig en we gingen te rade bij de gynaecoloog. Deze schreef me een ander soort pil voor om de pijn draaglijker te maken. Weinig resultaat, dan maar mijn pil doornemen om geen menstruaties te krijgen. Enkele jaren de pil doorgenomen en op naar de volgende stap in mijn leven, namelijk mijn grote kinderwens vervullen. Bij stoppen met de pil, kwam ik niet op mijn menstruatie. De eerste vraag die meteen door mijn hoofd ging, was ‘zou het meteen gelukt zijn?’. Nee, hoor ik kreeg te horen dat mijn cyclus niet verloopt zoals het zou moeten. Ik werd vrij snel doorverwezen naar een gespecialiseerd gynaecoloog voor vruchtbaarheidsproblemen. Heel wat fases doorstaan met hormonenbehandelingen zonder veel resultaat. Ik besloot dan maar een tweede opinie te raadplegen bij een andere arts. Die arts kwam tot de ontdekking dat er heel wat cysten te zien waren, zelfs cysten die even groot waren als een tennisbal. Niet veel later was er al een operatie gepland. Na een medische ingreep van 3 uur kreeg ik in 2019 de diagnose ENDOMETRIOSE. Wat is dat nu? Je krijgt dan de erkenning, maar er is heel weinig info hierover gekend.
Endometriose = pijn zonder klagen!
Tijdens de maandelijkse periode van de vrouw is mijn quote van de dag ‘gewoon de dag overleven’ en doorgaan ondanks de pijn. Ondanks dat mijn menstruaties kunstmatig worden opgewekt, zijn deze heviger qua bloedverlies en pijnlijker. Een kleine bloeding tussendoor is voor mij niet abnormaal. Dan stel ik me gewoon de vraag: ‘Waar komt dat vandaan? Is er een cyste gesprongen? Terug een hormonenschommeling? Wat is nu weer mis? Kan mijn lichaam niet eens gewoon zijn?’ Heel veel vragen die bij me opkomen, maar die ik gewoon laat passeren omdat er vaak geen antwoord op is. Op het moment van mijn menstruatie dan heb ik maar 1 doel en dat is blijven doorgaan, mijn planning niet aanpassen en zo min mogelijk klagen en zagen. Elke keer is dit een strijd tussen de realiteit en mijn gevoel. Eigenlijk wil ik gewoon in een bolletje zitten wenen van de pijn, maar zo werkt dat niet in de maatschappij. Het is en blijft nog steeds een taboe.
NELE
Endometriose = vruchtbaarheidsproblemen!
Deze foto zegt genoeg wat voor een strijd het is om mijn grootste droom te verwezenlijken.
Al twee keer had ik hoop, maar helaas is die uitgedraaid op twee buitenbaarmoederlijke zwangerschappen.
Elke dag hoop ik nog steeds op een groot wonder, maar ik weet dat de kans heel miniem is dat dit ooit zal gebeuren.
Endometriose = empathie!
Dankzij de steun van mijn partner, familie en vrienden kijk ik nog steeds door een positieve bril ondanks
alle tegenslagen die op mijn pad gekomen zijn.
Ook de liefde en warmte van de kinderen van mijn broer, familie en vrienden zorgen dat ik blijf glimlachen.
Vallen en opstaan, knokken en doorgaan!
